فرایند این تکنیک خاص نقش برجسته، در سه مرحله اساسی طرحریزی و اجرا می گردد:
- قالبریزی
- پیاده سازی طرح و کنده کاری
- رنگکاری، نقاشی و لعابکاری
مراحل فوق طی گام
ها و فعالیت های زیر تا خلق یک کار هنری،صورت می گیرد:
- قالب جهت قالبریزی یک بلوک گچی تهیه می گردد. قالبها عموما می تواند از جنس چوب یا فوم، طرحریزی گردند.ضخامتقالب با توجه به حجم کاری که برای کنده کاری پیش بینی شده است، در نظر گرفته می شود
- مخلوط گچ و آب آماده می شود. به این مخلوط در مواردی که نیاز به برخورداری از استحکام بیشتری باشد انواعی از رزین های محلول در آب نیز اضافه می گردد
- قالبریزی انجام و پس از آنکه مخلوط ریخته شده به میزانی از سختی رسید که بتواند حجم خود را حفظ کند، از قالب جدا می گردد
- روی بلاک مسطح موجود، طرح اولیه پیاده می شود
- کنده کاری بر حسب میزان مورد نیاز حجم دهی کار انجام می شود.این امر در چندین مرحله بصورت لایه برداری های متوالی صورت می گیرد.طبیعتا در مراحل اولیه کنده کاریها بیشتر برای ایجاد اختلاف سطح های عمیق و بصورت خشن کاری انجام می شود. در مراحل بعدی بصورت نازک کاری و جهت فرم دادن به حجم های ایجاد شده صورت می گیرد
نکته مهم در انجام فرایند کنده کاری و برجسته نمودن احجام اینست که مدت زمان محدودی تا خشک شدن کامل گچ مجسمه سازی برای این کار وجود دارد.پس از این زمان متریال حالت منعفط در لایه برداری را از دست داده و در مواجهه با ابزار های مربوطه می شکند.این زمان بسته به ضخامت کار و میزان نسبت آب به گچ، از دو تا چند روز متغیر است
- در فرایند رنگ کاری اثر عموما با دو حالت اصلی مواجهیم اولی کارهای مسطح که در آن برجسته سازی زیادی صورت نگرفته است.مثال بارز آن کارهای مینیاتور می باشد. رنگ اینگونه کارها نیاز به دقت بسیار دارد بگونه ای که شیارهای باریکی که بین قسمت ها وجود دارد بایستی حفط و بصورت خطوط سفید نمایان گردد.در غیر این صورت ظرافت کار بصورت مطلوبی نخواهد شد.
حالت دوم کارهایی است که بصورت حجمی و برجسته میباشند این نوع کارها اگرچه نیاز به آن سطح دقت کارهای نوع اول در رنگ کاری ندارند اما ایجاد سایه روشن ها جهت تقویت حس حجمی بودن کار علاوه بر وجود حجم های واقعی از ویژگی های خاص آثار این هنرمند می باشد
- آخرین فرایند انجام لعابکاری می باشد. ضخامت و شفافیت لعاب بر حسب آنکه القا کننده چه بافتی (کاشی،شیشه،سنگ،چوب و ... ) باشد تغییر می کند
